متروی باکو با عمر بیش از نیم قرن

با معرفی متروی باکو با عمری بیش از نیم قرن، یک راهنمای گردشگری کامل در این دالان زیرزمینی موسیقیایی در این مقاله از وبسایت کایت همراه باشید. باکو تنها شهر آذربایجان می‌باشد که مجهز به سیستم حمل‌ونقل سریع است. علاوه بر مترو، سیستم حمل‌ونقل عمومی در باکو شامل اتوبوس‌ها، ترامواها و اتوبوس‌های دو طبقه می‌شود. متروی باکو سیستمی بسیار مقرون به صرفه است که با مدل باشکوه ایستگاه‌های شوروی در تضاد است. برای مشاهده تورهای آذربایجان باکو وارد صفحه "تور باکو" شوید.

توضیحاتی مختصر از متروی باکو

متروی باکو یکی از قدیمی‌ترین‌ها در اتحاد جماهیر شوروی است. هرچند اولین گروه از متروی باکو در دهه 1930 طراحی شد. تا سال 1967 متروی باکو شروع به فعالیت نکرد (فاز اول). ساختمان آن در دهه 60 ساخته‌شده و هدف این بود که مرکز شهر را به حومه متصل کند. برنامه‌ریزی و ساخت این سیستم تاریخ بسیار متغیری دارد. این شبکه از زمان افتتاح اولین بخش خود در حال تغییر و تحول است.

در نوامبر سال 1967 با 5 ایستگاه و 6/5 کیلومتر طول بین باکی سووتی و نریمانوف قرار داشت و سپس در سال 2011 به دو خط مترو به طول کلی 34/6 کیلومتر و 23 ایستگاه رسید. این وضعیت بسیار دورتر از برنامه‌ای بود که در دهه 70 نوشته شده بود که در آن هدف رسیدن به 52 کیلومتر طول و 33 ایستگاه تا سال 2000 بود.
در سال 2010 برنامه گسترش جدید با هدف گسترش شبکه متروی باکو به 119 کیلومتر و 76 ایستگاه در سال 2040 تغییر کرد. در آنجا ارتباطاتی بین شبکه اتوبوس‌رانی و فرودگاه قرار داده شد. همچنین سومین خط برنامه‌ریزی‌شده‌ نیز وجود دارد.

مشخصات متروی باکو

تاریخ افتتاح: نوامبر 1967
صاحب: باکی متروپولیتنی
تعداد خط: 2
تعداد ایستگاه: 23
طول شبکه: 34/6 کیلومتر
مسافران در طول روز: 1/8 میلیون نفر

ایستگاه‌ها و خطوط متروی باکو

طول کلی سیستم متروی باکو 34/6 کیلومتر است. 2 خط و 23 ایستگاه دارد. این سیستم گاهی‌اوقات عمیق و گاهی در سطح می‌چرخد.
خط 1 (قرمز). از ایسیریشر تا هزی اصلانوف. اولین بخشی بود که در سال 1967 افتتاح شد. طول کلی آن 20/1 کیلومتر است و 13 ایستگاه دارد.

خط 2 (سبز). اتصال آن از شاه اسماعیل ژتای تا درنگول است. کمی بعدتر در سال 1976 افتتاح شد. طول کلی آن 14/5 کیلومتر بوده و 10 ایستگاه دارد.

زمان‌بندی متروی باکو 

ساعت‌های فعال متروی باکو از 6:00 تا 1:00 است هرچند برخی ایستگاه‌ها در 00:30 بسته می‌شوند. در ساعات شلوغی قطارهایی وجود دارد که هر 1-6 دقیقه می‌رسد. استراحت آن‌ها بین 4 تا 15 دقیقه است.

کرایه و بلیت

قیمت متروی باکو بسیار مقرون به صرفه است.
از سال 1992 بلیت‌فروشی دارد. در سال 2006 بلیت به کارت‌های اعتباری تغییر کرد و اکنون قرار است به نوع دیگری از کارت‌های هوشمند تغییر کند. نرخ تک‌نفره آن برای یک سفر یک‌طرفه 20 کپک (1500 تومان) است. کودکان تا 7 سالگی هنگامی‌که با افراد بزرگ‌سال باشند، نیازی به پرداخت بلیت ندارند.

حقایق عجیب

•    اگرچه متروی باکو امن و مقرون‌به‌صرفه است اما تاکنون چند حادثه در آن اتفاق افتاده: دو حادثه بمب‌گذاری و یک انفجار سم مونوکسید کربن.
•    در متروی باکو پوشش سرتاسری وای‌فای و تلفن همراه وجود دارد.

متروی باکو و موسیقی متنی زیرزمینی

مردمی که متولد آذربایجان هستند، هر جایی که زندگی آن‌ها را در جهان ببرد، همیشه چیزی از وطنشان را به همراه خواهند داشت. ممکن است یکشنبه صبح موقع قدم زدن در پارک اصلی میان درختان باشند، یا از میدان ترافالگار بگذرند تا به محل کارشان بروند یا به تبلیغات موجود در متروی سیاتل نگاه کنند اما همین‌که متولد آذربایجان باشند باعث می‌شود همه‌شان با همین ایده، با یکدیگر متحد شوند. این راهی است که فرهنگ آذربایجان از طریق آن چیزهای معمولاً یا مکان‌ها را بومی می‌سازد. مکان‌های معمولی‌ای همچون مترو در باکو.
رویکردی جدید با مفهومی کلی که این روش حمل‌ونقل را در متروی باکو به‌طور کل دست‌خوش تغییر کرد. در متروهای دیگر قطعاً دیده‌اید که طراحی یا محتوای زیادی روی دیوارهای آن وجود ندارد. چراکه مترو بالذاته جای شلوغی است، مردم همیشه زمان ندارند اما وقتی صحبت از معماری مطرح می‌شود، آذربایجان همیشه راه منحصربه‌فرد خود را برای اینکه از معمولی بودن، فراتر برود پیدا می‌کند.
رئیس‌جمهور سابق آذربایجان یعنی، حیدر علی‌اف، بر اهمیت توسعه مترو تأکید داشت و یک‌بار در یکی از سخنرانی‌هایش گفت «مترو گنجینه ملی ما است و یکی از با ارزش‌ترین‌های آن است.» اینکه او چنین چیزی را بگوید نمی‌توان انتخاب تصادفی کلمات دانست چراکه متروی باکو صرفاً یک مترو نیست، یک اثر هنری است که توسط مردم برای مردم خلق شده است.

تاریخچه کوتاهی از متروی باکو

آذربایجان از زمانی که از شوروی جدا شده، روند بازسازی کاملی را آغاز کرده است. برنامه بزرگ آن این بود که در سال 1932 توسعه پیدا کند اما تا دهه 1960 به تأخیر افتاد. ساخت متروی باکو به خودی خود تحت شرایط دشوار هیدروژئولوژیکی ناشی از فشار عظیم آب‌های زیرزمینی انجام شد. مهندسانی که در مترو کار می‌کردند بازدیدهای مستمر حیدر علی‌اف را به خوبی یادشان است.
یکی از چیزهایی که بسیاری از افراد درباره او میگویند این است که مهم نبود او چه آدمی بود، رئیس‌جمهور علی‌اف همیشه به خاطر بازدیدهای مستمر و اهمیتی که می‌داد شناخته شده است. او کلاه ایمنی می‌گذاشت و کنار ریل راه می‌رفت. با کارگران صحبت می‌کرد و درباره پیشرفت کار از آن‌ها سؤال می‌پرسید و هر تجهیزات و چیزی که نیاز داشتند را در اختیارشان می‌گذاشت. رفتار و حضور او بدون شک برای همه انگیزه‌بخش بود.

در مقایسه با سیستم‌های متروی دیگر در دولت‌های اتحاد جماهیر شوروی، تفاوت اساسی متروی باکو، این است که در آن هیچ حرکت دایره‌ای وجود نداشت. اخیراً، تنها دو خط متقاطع و برخی ایستگاه وجود دارند که روی هردوی آن‌ها فعال هستند. هر ایستگاه نشانگر نورانی خود را دارد که مسیر رسیدن قطار را نشان می‌دهند.
از سال 1991، 6 ایستگاه نام‌گذاری مجدد شده تا تاریخ استقلال آذربایجان را بهتر انعکاس دهد. در سال‌های اخیر چندین برنامه برای گسترش متروی باکو و توسعه آن ریخته شده که دوتای آن تأییدشده و اکنون در دست ساخت است. با توجه به مدیر اجرای متروی باکو، تقی احمدوف، 53 ایستگاه جدید برنامه‌ریزی‌شده تا سال 2030 ساخته شوند و تعداد خطوط هم قرار است از 2 به 5 برسد و طول کلی آن 119 کیلومتر بشود. درعین‌حال، قطارهای جدید نیز به تدریج  جایگزین قطارهای قدیمی متعلق به شوروی می‌شوند و کارت‌های مسافرتی باکی‌کارت نیز معرفی می‌شود.

انعکاس فرهنگ غنی مردم آذربایجان در مترو

هویت آذربایجان برای مردمش بسیار مهم است: هویتی که از طریق تاریخ وطنشان به آن‌ها داده می‌شود. روی در و دیوارها و در موسیقی هر ایستگاه اغلب شاهکارهایی است که به مکان‌های مشخصی اشاره دارد یا معنای خاصی برای کسی که در خاک آذربایجان به دنیا آمده‌اند دارد.
قطعه‌های موسیقی که در متروی باکو استفاده می‌شوند، جواهرات فرهنگ موسیقایی آذربایجان هستند. از این آثار در پروژه مترو استفاده شده که از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است چراکه مردم بیشتر زمانشان را در آن طی می‌کنند و بدین‌گونه می‌توانند به فرهنگ غنی کشورشان نیز گوش دهند و از آن بهره ببرند. این‌گونه هر وقت وارد مترو شوند، هرچقدر هم دور باشند، یاد متروی باکو می‌افتند. یاد فرهنگ غنی و مردمشان می‌افتند.