اصطلاحات رایج گردشگری به فارسی و انگلیسی

صنعت گردشگری، صنعتی وسیع و رو به رشد است و ممکن است در آن با اصطلاحات بیشماری مواجه شویم، اصطلاحاتی که اگر معنی آن‌ها را ندانیم در سفرهای خارجی به مشکل برمی‌خوریم. در این مقاله قصد داریم در مورد واژه‌ها و اصطلاحاتی که در این صنعت جهانی وجود دارد صحبت کرده و شما را با آن‌ها آشنا کنیم، پیشنهاد می‌کنیم تا پایان این مقاله با ما همراه باشید تا با این لغات آشنا شده و بتوانید در سفرهایتان از آن‌ها استفاده کنید.

اصطلاحات مربوط به گردشگری

برخی از مهم‌ترین اصطلاحات مربوط به گردشگری عبارتند از:

• گردشگری (Tourism): سفر از محل زندگی به نقاط مختلف با اهداف مختلف مثل اهداف تجاری، تفریحی، سیاسی، ورزشی و... .
• شاخص سفر (Trip Index): یک روش آماری برای تعیین اینکه یک نقطه مقصد اصلی است یا تنها توقفگاهی بین راهی.
• گردشگر (Tourist): فردی که با اهداف مختلف به گردشگری (سفر از محل زندگی به نقاط دیگر) می‌پردازد.
• بازدید کننده‌ی یک روزه (Excursionios): افرادی که مدت زمان سفرهایشان کم است و معمولا شب را بیرون از خانه نمی‌مانند.
• فصل شلوغی (High Season): زمان‌هایی که تعداد بازدید کنندگان از یک منطقه بسیار زیاد است، مانند عید نوروز برای شهر اصفهان.
• فصل خلوتی (Low Season): زمان‌هایی که تعداد گردشگرانی که به یک منطقه سفر می‌کنند به دلیل مطلوب نبودن آب و هوا یا دلایل دیگر کاهش میابد، مثل فصل تابستان برای کویر مصر.
• زمین گردشگری (Geo Tourism): گردشگری در طبیعت بی جان از روی علاقه و با هدف مطالعه بر روی مشخصات طبیعی یک منطقه.
• گردشگری طبیعت (Nature Tourism): گردشگری در طبیعت با هدف افزایش مسئولیت پذیری نسبت به رعایت امنیت و حریم بومیان، افراد محلی و حراست از محیط زیست.
• طبیعت گردی (Eco Tourism): گردشگری در طبیعت و مکان‌های طبیعی، با هدف بازدید از گونه‌های گیاهی و جانوری، آموزش جوامع محلی و کمک به محیط زیست.

اصطلاحات مربوط به آژانس‌های مسافرتی و تورهای گردشگری

برخی از مهم‌ترین اصطلاحات مربوط به آژانس‌های مسافرتی و تورهای گردشگری عبارتند از:

• آژانس مسافرتی (Travel Agency): واسطه‌ای بین گردشگران و شرکت‌های هواپیمایی یا هتل‌ها که فعالیت‌هایی همچون رزرو هتل، تهیه‌ی بلیط هواپیما و... را انجام می‌دهند.
• کارمند آژانس مسافرتی (Travel Agent): فعالیت‌هایی که یک آژانس مسافرتی برای گردشگران در نظر می‌گیرد، از طریق کارمندان آن آژانس انجام می‌شود.
• تور یک روزه (Day Tour): توری که در یک روز شروع شده و در همان روز پایان میابد.
• تور چند روزه (Multy Day Tour): تورهایی که بیش از چند روز طول بکشند.
• پکیج تور (Package Tour): یک بسته‌ی کامل از خدمات مختلف تورها.
• تور عمومی (Public Tour): توری که همه می‌توانند در آن ثبت نام کنند.
• تور خصوصی (Private Tour): توری که اعضای آن را افراد خاصی که از قبل با هم هماهنگ هستند تشکیل می‌دهند.
• تور با راهنما (Guided Tour): یک گردش منظم و با برنامه که به وسیله‌ی فرد یا افرادی سازماندهی می‌شود.
• تورهای خروجی (Outgoing Tour): به معنی تورهایی است که در آن‌ها افراد به خارج از کشور سفر می‌کنند.
• تور ورودی (Incoming Tour): سفر افراد غیر مقیم و ورود آن‌ها به مرزهای سیاسی یک کشور.
• گشت شهری (City Tour): به تورهایی که مسافران را به بازدید از جاذبه‌های منطقه می‌برند، گشت شهری می‌گویند، این گشت هم ممکن است جزئی از تور و رایگان باشد و هم ممکن است هزینه‌ی آن به صورت جداگانه محاسبه شود.
• مجری تور (Tour Operator): کسانی هستند که با ارائه دهندگان تورهای خارجی در ارتباط بوده و در کشور مقصد کارهایی مثل رزرو هتل و خرید سیم کارت رایگان را انجام می‌دهند.
• تورهای اختیاری (Optional Tour): خدماتی که توسط مجریان تور به صورت خارج از برنامه ارائه شده و خرید آن‌ها به خودِ گردشگر بستگی دارد.
• راهنمای تور محلی (Local Guide): فردی است که در مقصد، هماهنگی‌های لازم را برای انجام کارهایی مانند رزرو رستوران و... بر عهده دارد.
• راهنمای تور (Tour Guide): راهنمای تور مورد بسیار مهمی است که هر توری باید بهترینش را داشته باشد، این شخص مسئول حل مشکلات مسافران و برگزاری قسمت‌های مختلف تور است و اطلاعات فراوانی در مورد مقصدِ سفر دارد.
• پروازهای داخلی (Domestic Flight): به پروازی که برای رفتن از یک شهر به شهر دیگر استفاده می‌شود و در تور لحاظ شده باشد، پرواز داخلی می‌گویند، بلیط این پرواز از قبل تهیه می‌شود.

اصطلاحات مربوط به بلیط هواپیما، فرودگاه و سفرهای هوایی

برخی از مهم‌ترین اصطلاحات مربوط به سفرهای هوایی عبارتند از:

• بلیط یک طرفه (One Way): زمانی که مسافر قصد بازگشت از مقصد به مبدا را ندارد، بلیط یک طرفه خریداری می‌کند.
• بلیط دو طرفه (Returne Ticket): با بلیط دو طرفه شخص می‌تواند به مقصد سفر کرده و به مبدا بازگردد، خرید یک بلیط دو طرفه به صرفه‌تر از خرید دو بلیط یک طرفه است.
• بلیط چند مسیره (Multy City): در صورتی که فردی بخواهد طبق یک برنامه ریزی مشخص به چند مقصد سفر کند، بهتر است که بلیط چند مسیره بخرد.
• رزرو بلیط (Book a Ticket): خریدن بلیط، پرداخت هزینه‌ و رزرو آن را اصطلاحا بوکِ بلیط می‌گویند.
• پرواز (Flight): به معنی سفر هوایی با هواپیما از یک مبدا به مقصد است، هر پرواز شماره‌ی پرواز خاص خود را دارد.
• برخاستن (Take Off): لحظه‌ی بلند شدن هواپیما از روی زمین.
• فرود (Landing): لحظه‌ی نشستن هواپیما روی زمین.
• کمربند ایمنی (Seat Belt): محافظ مسافران در طول پرواز که حتما باید در زمان برخاستن، فرود و گاهی در طول پروازهای خطرناک بسته باشد.
• میز غذا (Tray Table): در قسمت پشت صندلی جلویی هر مسافر میزی وجود دارد که موقع غذا خوردن باید آن را باز کرده و غذای خود را روی آن بچیند.
• پرسنل هواپیما (Flight Attendant): افرادی که در بخش‌های مختلف هواپیما به مسافران خدمت ارائه می‌کنند.
• شرکت هواپیمایی (Airline): شرکتی است که مالک هواپیماهاست مانند ترکیش ایرلاین.
• چارتر (Charter): چارتر یعنی رزرو کردن چند صندلی هواپیما مدتی قبل از سفر، آژانس‌های مسافرتی معمولا چند مباه قبل از سفر بلیط پروازهای چارتری را می‌خرند، به همین دلیل قیمت این بلیط‌ها نسبت به بلیط‌های معمولی کمی پایین‌تر است. بلیط‌های چارتری انواع مختلفی دارند که عبارتند از: Full Charter یعنی رزرو تمام صندلی‌های یک پرواز،Seat Charter یعنی رزرو تعداد مشخصی از صندلی‌های یک پرواز در یک دوره‌ی زمانی معین، این نوع چارتر به 3 دسته‌ی شناور، بک تو بک و بلاک سیت تقسیم می‌شود.
• برنامه‌ی سفر (Itinerary): برنامه‌ی سفر یعنی تمام کارهایی که از ابتدای سفر باید انجام گیرد، کارهایی مانند خرید بلیط، رزرو هتل و... .
• خروجی (Gate): گیت در واقع معبری برای وارد شدن مسافر به هواپیماست، فرودگاه‌ها چندین گیت دارند که هر کدام شماره‌ای داشته و این شماره روی کارت پرواز فرد نوشته شده است.
• کارت پرواز (Boarding Pass): کارتی است که پس از ورود مسافر به فرودگاه و تحویل دادن بار به او داده می‌شود، روی این کارت شماره‌ی صندلی فرد نوشته شده است.
• زمان سوار شدن (Boarding Time): زمانی را که شخص به سمت گیت رفته و سوار هواپیما می‌شود، بوردینگ تایم می‌گویند، این زمان روی بلیط نوشته شده و هنگام تحویل دادن کارت پرواز به اطلاع مسافر می‌رسد.
• توقف در مسیر (Layover): لی اور یعنی توقف در طول پرواز، زمان این توقف بین چند دقیقه تا چند ساعت است.
• ترمینال (Terminal): ترمینال قسمتی از فرودگاه است که از آن به عنوان مکانی برای سوار شدن و پیاده شدن مسافران از هواپیما استفاده می‌شود، فرودگاه‌ها ممکن است بین 1 تا چند ترمینال داشته باشند.
• پروازهای ورودی (Arrival): پرواز ورودی یعنی پروازی که مسافر را از مبدا به مقصد می‌رساند، زمان رسیدن پرواز روی تابلوهای Arrivals Board مشخص می‌شوند.
• پروازهای خروجی (Departure): پروازهایی که گردشگر را از مقصد به مبدا برمی‌گرداند، پرواز خروجی هستند که زمان آن‌ها روی تابلوی Departures Board نمایش داده می‌شود.
• به موقع (On Time): این اصطلاح برای پروازهایی به کار می‌رود که تاخیر نداشته و سر وقت انجام می‌شوند.
• تاخیر (Delay): واژه‌ی دیلی به معنی تاخیر در پرواز ورودی یا خروجی است.
• کنسل شدن پرواز (Cancelled): کنسل شدن به معنای لغو شدن پرواز است، وقتی پروازی لغو شود، فرد باید با پرواز دیگری به مقصد خود برود، پروازی که لغو شده روی تابلو با رنگ قرمز مشخص می‌شود.
• چک کردن مدارک (Check In): چک کردن مدارک مسافر را چک این می‌گویند، مدارکی همچون پاسپورت، ویزا و... .
• سوار شدن به هواپیما (Boarding): بوردینگ به معنای سوار شدن مسافر به هواپیماست.
• کلاس اقتصادی (Economy Class): قسمتی از هواپیما که ارزان‌تر است.
• بیزنس کلاس (Business Class): صندلی‌های جلوی هواپیما که بلیط آن از اکونومی کمی گران‌تر است.
• فرست کلاس (First Class): گران‌ترین قسمت هواپیما که دارای صندلی‌های بزرگ‌تر و امکانات بیشتر است.
• بار (Baggage): بار در واقع وسایل مسافر است که قبل از سوار شدن به هواپیما باید به کانتر تحویل بدهد.
• بار دستی (Hand Luggage): بار دستی، وسایلی است که مسافر می‌تواند با خود به داخل هواپیما ببرد، وزن این بار را شرکت هواپیمایی مربوطه تعیین می‌کند.
• چمدان دستی (Carry On): نوعی چمدان کوچک که می‌توان با خود به داخل هواپیما برد.
• رسید بار (Baggage Tag): شرکت هواپیمایی پس از بررسی بار مسافر، به او رسیدی برای بار می‌دهد، شخص باید این رسید را تا انتهای سفر همراه داشته باشد.
• بار اضافی (Excess Baggage): وقتی وزن وسایل یا تعداد چمدان‌ها از حد مجاز بیشتر باشد، در اصطلاح می‌گویند مسافر اضافه بار دارد و باید جریمه بپردازد.
• محل نگهداری بار (Luggage Storage): افرادی که پروازشان در شهری چند ساعت توقف داشته باشد، می‌توانند چمدان‌ها و وسایل خود را به محل نگهداری بار سپرده و در شهر گردش کنند.
• چمدان‌های گم شده و پیدا شده (Lost and Found): اشیایی را که گم شده یا پیدا می‌شوند، به بخش Lost and Found تحویل می‌دهند.

اصطلاحات مربوط به هتل

برخی از مهم‌ترین اصطلاحات مربوط به هتل‌ها عبارتند از:

• هتل (Hotel): هتل مهم‌ترین، معروف‌ترین و مجهزترین نوع اقامتگاه است که دارای امکانات فراوانی بوده و به انواع 3، 4 و 5 ستاره تقسیم می‌شود.
• تایید رزرو (Book): اصطلاحی برای رزرو اتاق در هتل.
• صورتحساب (Invoice): برگه‌ای که در آن خدمات ارائه شده‌ی هتل و هزینه‌های آن‌ها نوشته می‌شود.
• میز پذیرش (Front Desk): محلی که پذیرش کنندگان هتل در آنجا کارهای چک این یا چک اوت مسافران را انجام می‌دهند.
• لابی (Lobby): فضایی بزرگ به عنوان ورودی هتل که دارای مبل و میز بوده و مسافران برای استراحت و قرارهای مختلف از آن استفاده می‌کنند.
• زمان ورود به هتل (Hotel Chack In): به زمانی که مسافر اتاق هتل را تحویل می‌گیرد، چک این می‌گوید، تایم چک این معمولا ساعت دو بعد از ظهر است.
• زمان خروج از هتل (Hotel Check Out): چک اوت زمانی است که مسافر اتاق هتل را تحویل می‌دهد، این زمان معمولا ساعت 12 ظهر است.
• رسید پرداخت هتل (Hotel Voucher): وقتی مسافر هتل مورد نظر خود را رزرو کند برگه‌ی رزرو به او ارائه می‌شود، در این برگه اطلاعات اقامت مسافر در هتل نوشته شده است.
• خدمات (House Keeping): یکی از بخش‌های خدماتی هتل است که وظیفه‌ی اصلی آن نظافت می‌باشد.
• اتاق‌ رزرو شده‌ی بدون گارانتی (Hold Time): در ساعات خاصی از روز، اتاق‌های رزرو شده‌ای که گارانتی ندارند، برای استفاده‌ی سایر مسافران آزاد می‌شوند، این ساعت معمولا بین 4 تا 6 بعد از ظهر است.
• مهمان همیشگی (Frequent Lodger): فردی که دائما یک هتل خاص را برای اقامت انتخاب می‌کند، هتل‌ها برای این افراد امتیازات ویژه‌ای در نظر می‌گیرند.
• انعام (Tipping): مبلغی که مسافران با میل خود برای انجام برخی کارها به خدمه‌ی هتل پرداخت می‌کنند.
• ترنسفر فرودگاهی (Airport Transfer): انتقال مسافر از فرودگاه به هتل و برعکس را ترنسفر فرودگاهی می‌گویند.
• فقط اتاق (Only Room): تنها اتاق رزرو می‌شود و هیچ وعده‌ی غذایی رایگانی ندارد.
• اتاق و صبحانه (Bed and Breakfast): اتاق‌هایی که تنها وعده‌ی صبحانه برای آن‌ها رایگان است.
• اتاق، صبحانه و یک وعده ناهار یا شام (Half Board): اتاق، وعده‌ی صبحانه و یکی از وعده‌های ناهار و شام به صورت رایگان.
• اتاق، صبحانه، یک وعده ناهار، یک وعده شام و نوشیدنی (Full Board): علاوه بر رزرو واحد اقامتی در هتل، می‌توان از وعده‌های صبحانه، ناهار، شام و نوشیدنی به صورت رایگان بهره برد.
• اتاق، تمام وعده‌های غذایی و نوشیدنی (All Inclusive): علاوه بر رزرو اتاق می‌توان از تمام وعده‌های غذایی به صورت رایگان استفاده کرد.
• اتاق یک نفره (Single Room): یک تخت تک نفره دارد.
• اتاق دو نفره (Double or Twin Room): دو تخت تک نفره (توئین) یا یک تخت دو نفره (دابل) دارد.
• اتاق سه نفره (Triple Room): 3 تخت تک نفره دارد یا یک تخت 2 نفره به همراه یک تخت تک نفره.
• سوئیت (Suite): سوئیت یک واحد اقامتی بزرگ با چند اتاق است که امکانات مناسب و هزینه‌ی بیشتری نسبت به اتاق دارد.
• استودیو (Studio): اتاق‌هایی که دارای فضای بزرگ‌تر، امکاناتی همچون آشپزخانه و کاناپه‌های تختخواب شو هستند.
• اتاق تو در تو (Connected Room): 2 اتاق تو در تو که از طریق یک در با هم ارتباط دارند.
• کابانا (Cabana): اتاق‌هایی در طبقه همکف هتل، با پنجره‌ای رو به فضای سبز و در برخی موارد استخر.
• سوئیت عروسی (Fiesta Suite): سوئیت‌هایی که در اختیار عروس و دامادها قرار می‌گیرد، این نوع سوئیت معمولا در هتل‌هایی که سالن عروسی دارند وجود دارد.

اصطلاحات مربوط به انواع اقامتگاه‌ها

برخی از مهم‌ترین اصطلاحات مربوط به اقامتگاه‌ها عبارتند از:

• هتل پانسیون (Pension Hotel): نوعی اقامتگاه که دارای چندین اتاق، سالن غذا خوری مشترک و... بوده، قوانین خاصی مثل قانون ورود و خروج دارد و به صورت ماهانه و سالانه نیزاجاره داده می‌شود.
• هتل آپارتمان (Apartment Hotel): هتل آپارتمان‌ها امکانات و تجهیزات مناسبی دارند اما سطح آن‌ها به مراتب از هتل 4 و 5 ستاره پایین‌تر است.
• هتل‌ فرودگاهی (Airport Hotel): هتل‌های فرودگاهی هتل‌های 3 تا 5 ستاره هستند که در فاصله‌ی کم از فرودگاه‌ها ساخته شده و هدف از احداث آن‌ها اقامت مسافرانی است که می‌خواهند زمانی محدود و در نزدیکی فرودگاه اقامت داشته باشند.
• هتل‌ کودکان و نوجوانان (Children and Teenagers Hotel): هتلی برای کودکان و نوجوانان که علاوه بر امکانات تمام هتل‌ها، سرگرمی‌ها و تجهیزاتی مناسب افراد با سن بین 6 تا 18 سال دارد.
• هتل‌ حومه‌ی شهر (Suburban Hotel): این هتل‌ها در اطراف شهرهای بزرگ بوده و مناسب افرادی است که به مکان‌های آرام و خلوت علاقه دارند.
• مُتل (Motel): اقامتگاهی ساده که در خارج از شهر و مسیر جاده‌ها قرار دارد و برای اقامت چند ساعته مناسب است.
• هاستل (Hustle): هاستل نوعی اقامتگاه است که از یک سالن بزرگ با تعدادی تخت تشکیل شده، به هر فرد یک تخت داده شده و امکاناتی همچون سرویس بهداشتی به صورت مشترک استفاده می‌شود.
• مهمان سرا (Guest House): نوعی اقامتگاه که واحدهای اقامتی آن ساده بوده و امکاناتی چون سرویس بهداشتی در راهرو برای استفاده‌ی همه تعبیه شده، هزینه‌ی مهمان سرا بسیار مناسب است.
• زائرسرا (Pilgrimage): نوعی از اقامتگاه که در شهرهای زیارتی قرار دارد، این اقامتگاه با هزینه‌ی کم قابل استفاده است و امکانات مختلفی را ارائه می‌دهد.
• پلاژ (The Beach): واحدهای اقامتی در ساحل دریا که دارای یک اتاق با امکانات کم تا زیاد هستند.
• ویلای اجاره‌ای (Villa For Rent): ویلاهایی که از سوی مالکان خصوصی یا مراکز معتبر برای مدت کوتاه و مشخص به مسافران اجاره داده می‌شود.
• فضای مناسب کمپینگ (Camping Space): مکان‌هایی در طبیعت که برای کمپینگ و چادر زدن در دل طبیعت مناسب بوده و امکانات رفاهی اولیه را دارا هستند.
• مجتمع توریستی (Tourist Complex): نوعی اقامتگاه که فضای بسیار بزرگی داشته و دارای امکانات، تجهیزات، فضای کمپینگ و واحدهای اقامتی کوچک و بزرگ می‌باشد.
• شاله (Challet): خانه‌هایی با ابعاد مختلف که در مناطق خوش آب و هوا و از چوب ساخته می‌شوند، در ایران به این نوع اقامتگاه بومگردی می‌گویند.
• اردوگاه جهانگردی (Tourist Camp): مکانی بزرگ و روباز که دارای چندین اتاق و امکانات اولیه است و هزینه‌ی بسیار کمی دارد.
• بنگالو (Bengalo): مجموعه‌ای شامل یک اتاق بزرگ و چندین اتاق کوچک، امکانات رفاهی مثل سرویس بهداشتی در اتاق بزرگ قرار دارد و به صورت اشتراکی استفاده می‌شود.
• هوم اِستِی (Home Stay): اقامت در خانه به معنی زندگی کردن در خانه‌ی یکی از اهالی شهر مقصد به همراه خانواده‌ی اوست، دانشجویان از این اقامتگاه زیاد استفاده می‌کنند.
• هوم رنتال (Home Rental): اقامت در تمام یک خانه‌ی شخصی یا یک اتاق از آن که مقرون به صرفه و راحت است.

اصطلاحات مربوط به سن مسافر

برخی از مهم‌ترین اصطلاحات مربوط به سن مسافران عبارتند از:

• بزرگسال (Adult): افرادی که بالای 12 سال سن داشته باشند.
• کودک 2 تا 6 سال (Child 2-6): کودکان بین 2 تا 6 سال.
• کودک 6 تا 12 سال (Child 6-12): کودکان بین 6 تا 12 سال.
• نوزاد (Infant): نوزادان یعنی کودکان زیر 2 سال.

در این مقاله تعداد زیادی از اصطلاحات و واژه‌های مرتبط با گردشگری را به شما معرفی کرده و توضیحاتی در مورد آن‌ها ارائه دادیم، آشنایی با این اصطلاحات می‌تواند کیفیت سفر شما را بالا برده و باعث شود کارتان بهتر و سریع‌تر راه بیفتد.